Cumartesi günü Berlin’in Brandenburg Kapısı’nın önünde düzenlenen “Barış için İsyan” protesto mitingine beklenenden çok daha az bir katılım oldu, yaklaşık 13.000 kişi katıldı. Mitingin organizatörleri Sol Parti’nin önde gelen politikacılarından Sahra Wagenknecht ve feminist Alice Schwarzer tarafından daha önce yayınlanan “Barış Manifestosu” dilekçesine yaklaşık 700.000 kişi imza atmıştı.

Manifesto, Bundeswehr’in (Silahlı Kuvvetler) hızla silahlandırılmasına yönelik herhangi bir eleştiriden kaçınmış ve Şansölye Olaf Scholz’a “silah sevkiyatının tırmandırılmasına” son vermesi ve “barış müzakereleri” için çağrıda bulunmakla sınırlı kalmıştı. Buna rağmen yüz binlerce kişi Alman hükümetinin savaş politikasına karşı çıktıkları ve nükleer savaş tehlikesini ciddiye aldıkları için bu bildiriyi imzalamıştı.

Ancak manifestonun iki hafta önce yayınlanmasından bu yana sağcı karakteri giderek daha belirgin hale geldi. Dünya Sosyalist Web Sitesi yayınladığı bir makalede“İnisiyatif sahipleri savaş karşıtlığını milliyetçi ve militarist bir gündem için kötüye kullanıyor” ifadesinde bulunmuştu. Gösteri öncesinde, eş örgütleyicilerden Oskar Lafontaine faşist Almanya için Alternatif (AfD) partisinden politikacıları açıkça mitinge davet etmişti.

Sonuç olarak, mitinge savaşa ve savaşın NATO tarafından sürekli tırmandırılmasına karşı çıkan yüz binlerce kişi değil, sadece milliyetçi yönelimi ve sağ kanada karşı açıklığı kabul edebilenler katıldı. Gençler miting alanında neredeyse hiç yoktu ve çok sayıdaki yaşlı katılımcı ise kısmen sağcı Querdenkern (yanal düşünenler), Sol Parti üyeleri ve barış hareketinin kalıntılarından oluşuyordu. Oldukça az sayıda kişi “Tüm savaş karşıtlarının birliği!” sloganı altında aşırı sağcı AfD ile ittifakı meşrulaştırdı.

Lafontaine’in davetinin ardından AfD de mitingde hazır bulundu. Örneğin AfD’nin önde gelen siyasetçileri Hans-Thomas Tillschneider, Jörg Urban ve Gunnar Lindemann mitinge katıldı. Onlara Holokost inkârcısı Nicolai Nerling ve Compact genel yayın yönetmeni Jürgen Elsässer gibi diğer aşırı sağcılar da eşlik etti.

Wagenknecht’in konuşmasının başında “neo-Nazilerin ve Reichsbürger’lerin elbette barış mitingimizde işi olmayacak” şeklindeki formaliteden açıklaması bu nedenle tamamen maskaralıktı. Wagenknecht ayrıca hemen bir sonraki cümlede - Lafontaine’in AfD politikacılarını açıkça davet ettiği aynı ifadeyle - “barış ve müzakereler için dürüstçe gösteri yapmak isteyen herkesin” gelecekteki mitinglerde de “memnuniyetle karşılanacağını” garanti etmek için çaba sarf etti.

Gösterinin milliyetçi ve militarist yönü en açık şekilde gösterinin organizatörlerinden eski Tuğgeneral Erich Vad‘ın konuşmasında özetlendi. Devasa büyüklükte bir silahlanmanın savunucusu olan Vad, aşırı sağcı gazetelerde makaleler yayınlıyor ve Almanya ile Avrupa’nın dünya arenasında daha saldırgan bir tutum sergilemesi gerektiğini savunuyor.

Konuşmasında “Askeri operasyonlar ve silah sevkiyatı her zaman siyasi çözüm girişimleriyle bağlantılı olmalıdır” dedi. Bununla birlikte, “Ukrayna savaşının uzun süre devam etmesinin” “ne Almanya’nın ne de Avrupa’nın çıkarına olduğunu” söyledi. Alman hükümetinin Ukrayna’da “söz sahibi olması” ve Fransız hükümetiyle birlikte “Almanya ve Avrupa’nın artık bir vekalet savaşının nesneleri ve piyonları olmaması” için “nihayet harekete geçmesi” gerektiğini söyledi. Alkışlar arasında Vad sözlerini şöyle tamamladı: “Avrupa en nihayetinde çıkar odaklı stratejik bir aktör haline gelmelidir!”

Wagenknecht ayrıca bağımsız bir Avrupa dış politikası çağrısında bulundu. Ateşkes çağrısında bulunmuş, Rusya ile müzakereleri teşvik etmiş ve bir “nükleer cehennem” uyarısında bulunmuş olsa da, Ukrayna savaşının patlak vermesinden yalnızca “Beyaz Saray”ın çıkarlarını ve “Amerikan etki alanını” sorumlu tuttu. Alman hükümetini “savaşın muhtemelen buraya (Almanya’ya) sıçramasına sebep olacak kadar Almanya’nın bu savaşın içine daha fazla çekilmesine” izin vermekle suçladı. Wagenknecht, Almanya’nın Nazi rejiminin çöküşünden bu yana gerçekleştirdiği en büyük silahlanma hamlesini ve hükümetin savaşı tırmandırma politikasını her şeyden önce federal hükümetin ABD tarafından kendisine baskı yapılmasına izin vermesi açısından eleştirdi.

Genel barış çağrıları -Alman hükümetinin hiçbir “hedefi” olmadığı ve ABD hükümetinin kölesi olduğu yönündeki suçlamalarla birleştirilerek- diğer konuşmaların temel özelliği oldu. Konuşmacılar arasında neoliberal ABD’li ekonomist ve ekonomi danışmanı Jeffrey Sachs (video aracılığıyla), aktris Corinna Kirchhoff ve barış aktivisti Hans-Peter Waldrich yer aldı. Wagenknecht’in ardından konuşan feminist Alice Schwarzer, Ukrayna savaşının ve nükleer savaş tehdidinin nedeninin kapitalizm değil, genel bir “erkeklik” olduğunu iddia etti.

Mitingin sonunda Lafontaine, Wagenknecht, Schwarzer ve Vad’ın yanı sıra Sol Partili siyasetçi Sevim Dağdelen sahnede el ele tutuştu.

Mitingin tamamı savaşa karşı bir mücadele çağrısı değil, hükümete Alman çıkarlarını daha tutarlı bir şekilde gözetmesi için bir çağrıydı. Bu nedenle AfD’nin militaristleri ve milliyetçileri de hoş karşılandı.
Sozialistische Gleichheitspartei (Sosyalist Eşitlik Partisi), destekçilerinin mitingde dağıttığı broşürde şu ifadelere yer verdi:

Savaşa karşı ciddi bir mücadele aynı zamanda onun kökenine, yani kapitalizme karşı da yürütülmelidir. Bu mücadele her türlü milliyetçiliği ve militarizmi reddetmeli ve bir felaketi önleyebilecek tek toplumsal güce dayanmalıdır: şu anda her yerde harekete geçen ve düşük maaşlara ve savaşa karşı ayağa kalkmakta olan uluslararası işçi sınıfı.

Karl Liebknecht’in “Asıl düşman içeride!” sloganına uygun olarak, başbakanlık, savunma ve dışişleri bakanlıklarındaki savaş kışkırtıcılarını kınamak şarttır. Onlar yıllardır NATO’nun genişlemesi, 2014’te Kiev’de düzenlenen darbe ve Ukrayna ordusunun sistematik olarak silahlandırılması yoluyla savaşa hazırlanıyorlardı.

Sosyalist Eşitlik Partisi (SGP), Dördüncü Enternasyonal’in Almanya şubesi olarak bu uluslararası sosyalizm perspektifini temsil etmektedir. Wagenknecht’in girişimi bununla taban tabana zıttır ve sonuçta sadece işçilerin kitlesel hareketini demoralize edip bastırmaya hizmet etmektedir. Bu nedenle işçi sınıfının en kötü düşmanlarıyla işbirliği yapıyorlar.