Dünya Sosyalist Web Sitesi önümüzdeki günlerde tartışmayla ilgili daha fazla haber yayınlayacak. Videonun tamamına WillforUAWpresident.org/debatelive adresinden erişilebilir. Video ayrıca aşağıda sunulmuştur.

Perşembe gecesi yapılan tarihi tartışmada, UAW başkan adayı olan işçi Will Lehman, Birleşik Otomotiv İşçileri (UAW) sendikası bürokrasisini ortadan kaldırmaya ve işyerlerinde taban iktidarı kurmaya yönelik kampanyasını güçlü bir şekilde savundu.

Tartışma, eski New York Times muhabiri Steven Greenhouse tarafından yönetildi ve büyük yolsuzluk skandalının ardından UAW’nin faaliyetlerini denetlemek üzere mahkemece atanan gözlemci tarafından organize edildi. Lehman’ın yanı sıra UAW Başkanı Ray Curry, uzun süredir UAW bürokratı olan Shawn Fain, 163. Şube Başkanı Mark Gibson ve Brian Keller da tartışmada yer aldı.

Macungie, Pensilvanya’da Mack Trucks fabrikasında çalışan Lehman, açılış konuşmasında kampanyasının tabandaki işçilere seslendiğini ve onlara yönelik olduğunu açıkça ortaya koydu.

“Seçim yapılmasının tek nedeni, UAW yönetiminin şirketlerden rüşvet almak ve bizi satmak suçundan hüküm giymiş olmasıdır. Bu birkaç kötü bireyle ilgili değil, bir bütün olarak bürokrasiyle ilgili bir meseledir. UAW bürokrasisi şirket yönetimlerinin bir parçasıdır. Aidatlarımızdan 100.000 doların üzerinde kazanan 450 bürokrat var. En zengin 15 UAW yöneticisi sadece 2021 yılında toplam 3 milyon dolar kazandı. Ray Curry tek başına 2004’ten bu yana 2,7 milyon dolar kazandı.”

Lehman şöyle devam etti: “Gerçek bir taban iktidarı inşa etmek için her fabrika ve işyerinde aygıtların yönetiminin yerine işçi komitelerini koymak gerekir. Kararları işçiler almalı ve işyerlerimizde gerçek bir işçi demokrasisi kurmalılar. Bu da UAW’nin şirketin istediğini değil, bizim ihtiyacımız olanı elde etmek için mücadele etmek üzere, iktidarın hesap vermeyen aygıttan işyeri tabanına aktarılması anlamına gelmektedir.”

Tartışma, büyük ölçüde, aygıtın çeşitli temsilcilerinin, taban iktidarı için mücadeleyi sosyalist ve enternasyonalist bir perspektif çağrısıyla birleştiren Lehman’a karşı kendilerini savunma çabaları biçimini aldı.

Tartışmanın bir noktasında Greenhouse Lehman’a bir soru yöneltti ve Lehman’ın kampanya bildirisinden bir alıntı yaptı: “UAW sadece ismen bir sendikadır. Aralarında iki eski başkanın da bulunduğu sendika yöneticileri, aidat paralarımızı çalmaktan ve şirketlerden aldıkları rüşvetler karşılığında bizi satmaktan hüküm giymiştir. Bu ‘birkaç çürük elma’ vakası değildir. Düşük ücretlere ve korkunç çalışma koşullarına karşı direnişi bastıran UAW bürokrasisi, şirketlerin bir alt şubesidir. O bizi birleştirmiyor.”

Greenhouse, “Eğer UAW başkanı seçilirseniz, bu bürokrasi ile nasıl çalışacaksınız?” diye sordu.

Lehman şöyle cevap verdi: “Hiçbiriyle çalışmak niyetinde değilim. Başından beri üretim ortamındaki işçilere, tabandan komiteler kurmaya ve kararları kendimiz almaya odaklandım. On yıllardır bizi satan aynı bürokratik yöntemleri kullanmak niyetinde değilim. ... Ben üretimdeki işçilere, örgütlenmeye yöneliyorum, çünkü tüm güç orada.

Lejman “Çok farklı iki katmandan söz ediyoruz,” diye ekledi. “Buradaki bürokratlar bundan hoşlanmayacaklar ama ben onlarla konuşmuyorum. Nerede olurlarsa olsunlar, hangi sektörde olurlarsa olsunlar, işçilerle konuşuyorum: Toplumu, özel kâr sistemine, şirketlerle pazarlığa ve şirketlerin izin vereceğini söylediği şeyleri yapmaya değil, insan ihtiyaçlarına dayalı olarak yeniden düzenlememiz gerekiyor. Bizim için işleyen bir sisteme ihtiyacımız var.”

Buna karşılık, diğer tüm adaylar aygıtı savunmak için sıraya girdi. Keller, bürokratik aygıtı ortadan kaldırmaya yönelik her türlü çabanın “bölücü” olduğunu ilan etti. Fain, “herhangi birinin gelip tüm bürokrasiyi nasıl ortadan kaldıracağını” bilmediğini söyledi. Gibson ise “biz birleştirmek için buradayız, bölmek için değil” dedi. UAW aygıtının özenle seçilmiş temsilcisi Curry, milliyetçi söylemlerde bulunurken yolsuzluğa batmış olan “Yönetim Kurulu”nu uysalca savunmaya çalıştı.

Lehman şu cevabı verdi: “Bizi, yani işçi sınıfını ülke temelinde bölmeye çalışıyorlar. Bu da işçi sınıfı için kayıptan başka bir şey getirmedi. ... Benim ektiğim tek bölünme şu: Asalaklara karşı işçiler.”

Bir reformcu gibi davranan Fain’in, sendikayı olumsuz etkileyecek şekilde “saflarımızda yolsuzluk oldu”, şeklindeki açıklamasının ardından Lehman şöyle cevap verdi:

“Tekrar, bizi dinleyen tüm işçilere sesleniyorum, ‘bizim saflarımızda’, üretim hattında yolsuzluk olmadı. Bizde yolsuzluk sıfırdır. Yolsuzluk yapan bürokrasidir. Bürokrasi federal bir denetçinin gözetimi altındadır. ... Bize nefret ettiğimiz toplu sözleşmeler dayatıldı. Bürokrasi tarafından bölündük. ... Bürokrasi rahat pozisyonlarını korurken her tavizi verdi. Biz aynı değiliz. İşçiler bürokratlardan farklıdır ve her işçi gücün doğrudan kendi elinde olması gerektiğini anlamalıdır.”

Bu açıklamadan sonra hem Curry hem de Fain cevap vermeyi reddetti. Fain “Böyle iyi,” dedi.

Tartışma sırasında Lehman sosyalizmi güçlü bir şekilde savundu. Lehman, “Ben bir sosyalistim,” dedi ve şöyle devam etti:

“Bunu izleyen her işçinin anlaması gereken şey, tüm kârı üretenlerin bizler olduğudur. Diğer herkes bu kârın üzerindeki asalaklardır. Tüm bürokratlar, tüm şirketler. Bizim onlara ihtiyacımız yok. Onların bize ihtiyacı var. Fabrikalarda çalışan bizleriz, hastanelerdeki hemşireler, okullardaki öğretmenler, toplumu ayakta tutan bizleriz. Şirket sahipleri değil. Biz işçi sınıfıyız ve bu kârı nasıl dağıtacağımıza biz karar vermeliyiz.”

Lehman, kapanış açıklamasında UAW üyesi işçilerin ve tüm işçilerin karşı karşıya olduğu sorunları özetledi. Açıklamanın tamamı şöyle:

Kardeşlerim, gücü UAW bürokrasisinden kendi ellerimize almalıyız. Bu bürokratlar onlara ihtiyacımız olduğunu iddia ediyorlar ama bizim onlara hiç ihtiyacımız yok. Aksine, uluslararası işçi sınıfının bir parçası olarak sahip olduğumuz muazzam potansiyel gücün kilidini açmak için bürokrasiyi ortadan kaldırmamız gerekiyor.

Ray Curry ve Shawn Fain’in deneyimi var. Bizi satarken aidat paralarımızdan altı haneli rakamlar kazanma deneyimine sahipler. Yolsuzluğun en yoğun olduğu yıllarda, UAW liderleri rüşvet alırken ve aidatlarımızla birbirlerine lüks hediyeler alırken oradaydılar, maaşları artmaya devam etti, çöp yığınının tepesine çıktılar. Ray Curry ve UAW en başta doğrudan seçimlere karşı çıktı! “Deneyimlerinin” olumlu olduğunu iddia ettiklerini duymak midemi bulandırıyor.

Peki ya bu tartışmayı izleyen tabanın deneyimleri ne olacak? Curry 272.000 dolar, Fain 156.000 dolar kazanırken, evsiz kalan, UAW üyesiyken ücretleri çok düşük olduğu için iki işte çalışan, UAW şirketlere bize istediklerini yapabileceklerini söylediği için işyerinde yaralanan, hastalanan ve ölen otomotiv işçileri var. Şirketler istediklerini yapabiliyorlar çünkü UAW bürokrasisi buna izin veriyor. UAW’nin fabrikaları kapattığı ve tüm toplumu mahvettiği Lordstown ve Hamtramck gibi kasabaların deneyimlerine ne demeli? Sabit gelirli emeklilerin, sendika aidatı ödeyen ancak hiçbir sosyal haktan yararlanamayan TPT’lerin [geçici yarı zamanlı işçiler], yanlarındaki insanlarla aynı işi yaparak daha az ücret alan işçilerin deneyimleri ne olacak? Bu bürokratların planı, kendilerini zenginleştirmek ve şirketlerin kâr etmesine yardımcı olmak için hepimizi soymaktır.

Tüm işçi sınıfı gidişatı değiştirme gücüne sahiptir ancak iktidarı bizzat elimize almalıyız. İşyerlerimizde taban komiteleri inşa ederek birbirimizle bağlantı kurmalı ve ihtiyacımız olan şey için mücadele edecek alternatif bir iktidar yapısı oluşturmalıyız. Mücadelelerimizi Meksika’daki, Kanada’daki ve dünyanın dört bir yanındaki otomotiv işçileriyle birleştirmeliyiz. Her iki siyasi partiyi de kontrol eden ve kapitalizm altında hükümeti yöneten aynı şirketler ağı tarafından sömürülen işçi sınıfının tüm kesimleriyle; demiryolu işçileri, öğretmenler, hemşireler, çelik işçileri ve liman işçileri ile birlikte mücadele etmeliyiz.

Sizden bana oy vermenizi istiyorum ama tek istediğim bu değil. Sizden bir duruş sergilemenizi ve bu hareketi inşa etmeye yardımcı olmanızı istiyorum. Kimse bunu bizim için yapmayacak. Eğer benimle aynı fikirdeyseniz, size şunu söyleyeyim: Yalnız değilsiniz. İşçiler her yerde mücadele etmek istiyor. Ben bu seçimde adaylığımı koyuyorum ve sizden de ayağa kalkıp mücadele etmenizi istiyorum. Bunu sadece kendiniz için değil, çocuklarınız ve iş arkadaşlarınız için yapın. Uluslararası bir taban stratejisi ile işçi sınıfının gücünü açığa çıkarabilir ve tarihin akışını değiştirebiliriz.

Tartışmayı izleyen saatlerde işçiler Lehman’ın kampanyasına destek mesajları gönderdi. Flint, Michigan’daki bir General Motors işçisi, “Ne münazara ama! Lehman canlarına okudu! Başlarda herkes Will’in temelde tüm sendikaya ve dolayısıyla onun işçi üyelerine karşı olduğu gibi yanlış bir düşünceyi yaymaya çalıştı. Will’in verdiği yanıtlar, sınıf katmanlarını ve bürokrasinin asalaklığını açıklamak açısından harikaydı.”

Geçen yıl UAW aygıtı tarafından sona erdirilen tarihi bir grevin yaşandığı Dublin, Virginia’daki Volvo Kamyon New River Valley fabrikasında çalışan bir işçi, “Koca Ray [Curry] .ıçını yırtarak yalan söylerken, Will canına okudu. Ray, emekliler hakkında, tam olarak, ‘Onlar için ne yapabiliriz ki, onlar emekli ve şirket onlar hakkında bizimle konuşmuyor bile,’ dedi. Ve orada oturup daha fazlasını elde ettiğini söylüyor.”

Geçtiğimiz yıl işçilerin ezici bir çoğunlukla greve gitme yönünde oy kullandıkları ancak kendilerine satış sözleşmesinin dayatıldığı Dana Corporation’da çalışan bir işçi ise şunları söyledi: “Tartışmaların bir kısmını izleyebildim ve biz işçilerin temsil edildiğini ve Will’in bu adamlardan lafını sakınmadığını görmek gerçekten inanılmazdı.”

Will Lehman’ın UAW başkanlığı için yürüttüğü kampanya hakkında daha fazla bilgi için WillforUAWPresident.org adresini ziyaret edebilirsiniz.