Chris Hedges'in sağ siyaset ile ilkesiz ittifakı üzerine

Bu yazı ilk olarak Twitter'da bir gönderi dizisi olarak yayımlanmıştır.

Chris Lynn Hedges'in 19 Şubat'taki sahte 'Savaş Makinesine Karşı Öfke' mitinginde sağcılarla ve hatta faşistlerle aynı platformu paylaşmak için sunduğu mazeret, siyasi yönelim bozukluğunun, düpedüz cehaletin ve kendini kandıran demagojinin bir örneği olarak eşsizdir.

Hedges gericilerle işbirliğini mazur göstermek için yeni müttefiklerine siyasi af öneriyor. '19 Şubat'taki miting, birçok liberteryenin önerdiği gibi Sosyal Güvenlik ve Sağlık Sigortası'nın ortadan kaldırılması ya da asgari ücretin kaldırılmasıyla ilgili değil,' diye yazıyor.

Hedges devam ediyor: 'Bu, konuşmacılardan en az biri tarafından saldırıya uğrayan LGBTQ topluluğunun haklarını kınamak için düzenlenen bir miting değil. Bu, sürekli savaşı sona erdirmek için düzenlenen bir miting.'

Ve sonra Hedges'in melodramatik vurucu cümlesi geliyor: 'Bu sağcı katılımcılar başka meseleler etrafında örgütlenir ise, ben barikatların diğer tarafında olacağım.'

'İse' ifadesinin kullanılması, Hedges'in sağcı müttefiklerinin niyetleri ve politikaları hakkında bazı soru işaretleri olduğunu ima etmektedir. Aslında, miting sağ siyaset tarafından gerici gündemlerini ilerletmek için kullanılıyor ve Hedges, özürlerine rağmen, onların çıkarlarına hizmet ediyor.

Dahası, Hedges'in ne zaman ve hangi siyasi koşullar altında affı sona erdirmeye, faşistlerden ayrılmaya ve 'barikatların diğer tarafına' geçmeye karar vereceği tamamen belirsizdir. Affın belirgin bir son kullanma tarihi yok.

Hedges şöyle yazıyor: 'Şirket iktidarını ve savaş makinesini tek başımıza deviremeyiz. Görüşleri sadece hoş karşılanmayan değil, hatta iğrenç olan insanları da içeren bir sol-sağ koalisyonu olmak zorunda, yoksa marjinal ve etkisiz kalacağız. Bu siyasi hayatın bir gerçeğidir.'

Hedges'in açıkça savunduğu şey kısa vadeli bir taktik değil (ki bu yeterince kötü olurdu), faşistlerle uzun vadeli stratejik bir ittifaktır. 'Sol-sağ koalisyonu' olmadan 'şirket iktidarını ve savaş makinesini devirmenin' mümkün olmadığını açıkça beyan ediyor.

Hedges, egemen sınıfın, bireysel mülkiyet haklarının mutlak savunusuna fanatik bir şekilde bağlı olan, kâr ve kişisel servet arayışına yönelik her türlü kısıtlamaya karşı çıkan Liberteryen hizbinin, şirket iktidarına karşı mücadelede nasıl bir müttefik olabileceğini açıklayamıyor.

Aşırı sağ ile bu tür gerici ittifakların teşvik edilmesinin bir tarihi vardır. Bunun en kötü şöhretli örneği, Hitler'in iktidara gelmesinden önceki yıllarda Alman Stalinistlerinin Weimar rejimine karşı bir 'Kızıl-Kahverengi' koalisyonunu teşvik etmeleriydi.

Üçüncü Dönem'in iflas eden politikalarının feci sonuçları iyi bilinmektedir. Naziler iktidara geldi ve Almanya Komünist Partisi'ne olan borçlarını, liderlerini ve üyelerini toplama kamplarına göndererek ödedi.

Peki, Hedges sağcılarla aynı platformu paylaşarak ne elde etmeye çalışıyor? Hedges hangi cüretkar eylem planının peşinde bu gerici güçlerle işbirliğini meşrulaştırıyor?

Kafası karışmış bir başka liberalden aldığı ve mitingi destekleyen bir e-postadan şu alıntıyı yapıyor: 'Çünkü Kongre ve Beyaz Saray'a bu çatışmayı kanlı savaş alanından müzakere masasına taşımaları için baskı yapmada çok daha etkili olabilmemiz için, çok çeşitli perspektiflerden mümkün olduğunca çok sesin çıkmasına acilen ihtiyacımız var.'

Her zaman olduğu gibi, en acınası ve korkak reformizmin hizmetinde en grotesk oportünizm kullanılmaktadır. 'Şirket iktidarının devrilmesi', Beyaz Saray'a yaptığı hatayı görmesi için yalvararak sağlanacakmış.

Hedges'in siyaseti, ilkelerin 'sekter' bir savunusu ile ilişkilendirdiği bilimsel yöntemden (Marksizm) yoksundur. Yazıları, Troçki’nin tanımladığı gibi aciz Amerikan orta sınıf solcularının yarı radikal liberalizminin teorik sığlığını örneklemektedir:

'Felsefeleri kendi dünyalarını yansıtmaktadır. Onlar, toplumsal doğaları gereği entelektüel yarı burjuvalardır. Yarım düşünceler ve yarım duygularla beslenirler. Toplumu yarım önlemlerle tedavi etmek isterler.

'Tarihsel süreci çok istikrarsız bir olgu olarak gördüklerinden, yüzde elliden fazlasıyla bizzat ilgilenmeyi reddederler.

'Böylece, yarı gerçeklerle -yani yalanın en kötü biçimiyle- yaşayan bu insanlar, gerçekten ilerici, yani devrimci düşünce üzerinde gerçek bir fren haline gelmişlerdir.'

Son bir nokta: Twitter 2020'de Dördüncü Enternasyonal'in Uluslararası Komitesi'nin gençlik hareketi olan Toplumsal Eşitlik İçin Uluslararası Gençlik ve Öğrenciler'in hesabını askıya aldığında, Hedges bu eylemi protesto etmeyi ve geri alınması için çağrıda bulunmayı kesinlikle reddetmişti.

IYSSE ve WSWS'nin emperyalist savaşa karşı bilinen ve açık muhalefetine ve Julian Assange'ı tutarlı bir şekilde savunmasına rağmen, Hedges, Twitter hesabında sansürü kınayan bir mesaj yayımlamak için birkaç dakika ayıramayacak kadar meşgul olduğunu iddia etmişti.

Hedges için faşistlerle uzun vadeli bir ittifak kabul edilebilir ve çatışma uzak bir geleceğe ertelenebilirdir. Ancak Troçkistler söz konusu olduğunda Hedges, demokratik hakları savunmak için bile işbirliğini reddetmektedir.

Loading